Вопрос:

Сәлеметсіз бе абла! Мен өзім қаламайтын мамандыққа оқуға түстім. Басында қатты қуанбадым, ата анам мен үшін қуанган сон оки беремін деп шештім. Сосын группамда жалгыз кыз екенімді білдім. Сол куннен бастап катты киналып журмин, кунде жылаймын. Мен оларды кабылдай алмай журмин. Олармен ортак тил табыса алмай журмин.Озимди жогалтып алдым, ештенеге кулшынысым жок. Ештенеге заукым жок. Сабагымда мәз емес. Куннен кунге киын болып жатыр. Бул нарсени ата-анама айта алмаймын. Платныйда да оки алмайм себеби ата анамнын шамасы жетпиди.

Ответы:

• Пока никто не ответил на вопрос.